De wereldwijde handel in wilde planten- en diersoorten is een belangrijke en lucratieve activiteit die geschat wordt op meerdere miljarden euro per jaar. Als deze handel niet gecontroleerd of gereglementeerd wordt, kan die een bedreiging vormen voor het voortbestaan van deze soorten in de natuur. Daarom hebben de Verenigde Naties in 1975 het CITES-verdrag ingevoerd.

Nieuw: 
Omzendbrief over de douaneprocedures die vervuld moeten worden door personen die soorten beschermd door CITES invoeren in de EU of uit de EU (weder)uitvoeren.


ONLINE LOKET om uw aanvragen in te dienen

NIEUWS

Alle nieuws

 

Toegang naar de CITES dienst (Brussel)

Gelieve een afspraak te maken met een medewerker van de cel CITES (via de call center  +32 (0)2 524.97.97) vooraleer u naar Brussel komt om een dossier te bespreken. Anders loopt u immers het risico dat u niet ontvangen kan worden en u op een ander moment u opnieuw zal moeten komen aanmelden.

Het CITES-verdrag (Convention on International Trade in Endangered Species of wild fauna and flora) is een internationaal verdrag bedoeld om de internationale handel in met uitsterven bedreigde soorten te reglementeren.

Het is de bedoeling om de internationale handel in bedreigde wilde dier- en plantensoorten op duurzame wijze te organiseren, zonder de behoeften van de mens en de economische noden uit het oog te verliezen.

Deze handel is vaak een belangrijke bron van inkomsten, onder meer voor de bevolking in de zuidelijke landen. Een volledig handelsverbod zou ernstige gevolgen hebben voor deze bevolkingsgroepen en in mindere mate ook voor de invoerende landen.

Als de handel in een specifieke plant of een specifiek dier echter een te grote bedreiging blijkt voor het voortbestaan van de betrokken soort, heeft CITES tot doel om de verhandeling te verbieden om zo het herstel en de wederopbouw van de populaties mogelijk te maken. Dit is bijvoorbeeld het geval voor de neushoorn.

Afbeelding: witte neushoorn (Ceratotherium simum) – Bijlage AI

Het CITES-verdrag is een internationaal akkoord tussen de lidstaten en biedt dus geen bescherming aan de soorten binnen de lidstaten zelf.

Wat zijn de opdrachten van CITES?

CITES beschermt meer dan 35 000 dieren en planten, levend of dood, alsook de delen en producten ervan (= huiden, pelzen, veren, schubben, eieren, ivoor, trofeeën, hout, meubelen, muziekinstrumenten, kunstvoorwerpen, bereide gerechten, snijbloemen of gedroogde bloemen …).

De soorten die beschermd worden door CITES zijn geklasseerd in verschillende lijsten, waarbij het niveau van bescherming afhankelijk is van de mate waarin de soort bedreigd is.

De Europese wetgeving

CITES wordt toegepast in de Europese Unie aan de hand van de EU-verordeningen (338/97 en 865/06), die onmiddellijk toepasbaar zijn in België.

Deze verordeningen passen CITES strikter toe. Zo omvatten de verordeningen enkele niet-CITES-soorten en ook bepalingen om de invoer te verbieden of te beperken van soorten die beschouwd worden als een ecologische bedreiging voor de inheemse fauna en flora in Europa.

In België werd CITES op 1 januari 1984 geratificeerd.