Etiketteringsvereisten

27/01/2016

Nieuwe regels vanaf 13 december 2014 voor een vollediger, duidelijker en beter leesbaar etiket

Sinds 13 december 2014 is de Europese verordening 1169/2011 over de verstrekking van voedselinformatie aan consumenten van toepassing.

Deze is rechtstreeks van kracht in alle lidstaten van de Europese Unie (zonder te moeten worden omgezet in nationale wetgeving), en heeft de koninklijke besluiten van 13 september 1999 betreffende de etikettering van voorverpakte voedingsmiddelen en van 8 januari 1992 betreffende de voedingswaarde-etikettering van voedingsmiddelen vervangen.

De verordening is van toepassing op alle exploitanten van levensmiddelenbedrijven die hun producten leveren aan consumenten en/of aan grote cateraars (zoals restaurants, hotels, kantines van scholen, ziekenhuizen, …).

Heel wat regels uit de koninklijke besluiten zijn in de verordening hernomen. Niettemin zijn belangrijke wijzigingen aangebracht om de consument duidelijke, volledige en leesbare informatie aan te bieden, zodat hij meer doordachte keuzes kan maken.

Op deze webpagina’s vindt u als producent van voedingsmiddelen, maar ook als consument, de belangrijkste informatie over de reglementering rond voedseletikettering.

Deze informatie vervangt de tekst uit de wetgeving niet.
Baseer u altijd op de reglementering zelf voor een correcte toepassing ervan.

Voorverpakte voedingsmiddelen

Op de verpakking of het etiket van voedingsmiddelen moeten een aantal verplichte vermeldingen staan, die de consument kunnen helpen om op een doordachte manier producten te kiezen (zie specifieke rubriek daaromtrent).

Deze informatie wordt gegeven in de taal of talen van het grondgebied waar het product wordt verkocht (wet van 24 januari 1977), en moet op de verpakking zelf staan of op een etiket dat er op kleeft.

De verplichte vermeldingen moeten duidelijk zichtbaar en leesbaar zijn.

Omdat sommige etiketten moeilijk leesbaar waren voor de consument, is een minimale lettergrootte voor de verplichte vermeldingen bepaald. De zogenaamde x-hoogte moet minimaal 1,2 mm zijn. Voor verpakkingen waarvan de grootste zijde minder dan 80 cm² bedraagt, is dit 0,9 mm. (artikel 13 & bijlage IV).

Op kleine verpakkingen, waarvan de grootste zijde minder dan 10cm² groot is, moeten enkel de verkoopsnaam, de ‘allergenen’, de nettohoeveelheid en de houdbaarheidsdatum (zie verder) worden vermeld.

Als er geen ingrediëntenlijst moet worden vermeld omdat de verpakking te klein is, dan moet de consument deze informatie op aanvraag kunnen krijgen.

Als voedingsmiddelen op afstand worden verkocht, bijvoorbeeld via het internet, dan moet de consument deze informatie (behalve de aanduiding van de datums en het lotnummer) nog voor de aankoop kosteloos ter beschikking krijgen. Ook bij de levering van de producten moet ze worden verschaft.

Niet-voorverpakte voedingsmiddelen

Voor niet-voorverpakte voedingsmiddelen wordt enkel de vermelding van de allergenen verplicht .

Volgens de verordening worden de “levensmiddelen die met het oog op de onmiddellijke verkoop worden voorverpakt” als niet-voorverpakt beschouwd, alhoewel ze voorzien zijn van een verpakking. In samenwerking met de FOD Economie en met het Federaal Agentschap voor de Veiligheid van de Voedselketen heeft de FOD volksgezondheid dit begrip beschreven in een verklarend document. Dit verklarend document wordt aangevuld met een meer gedetailleerd 'Vragen & antwoorden' document.

Bevoegde overheden

De etikettering van levensmiddelen is een gedeelde verantwoordelijkheid van de FOD Volksgezondheid, Veiligheid van de Voedselketen en Leefmilieu en van de FOD Economie, KMO, Middenstand en Energie (www.economie.fgov.be ).

Gelieve contact op te nemen met de FOD Economie voor vragen in verband met:

De benaming en samenstelling van specifieke levensmiddelen (chocolade, vruchtensappen…);
De kwantitatieve vermelding van de ingrediënten;
De nettohoeveelheid;
Het land van oorsprong of plaats van herkomst.

De etikettering van voedingsmiddelen wordt gecontroleerd door het Federaal Agentschap voor de Veiligheid van de Voedselketen en door de FOD Economie.