Er zijn aanwijzingen uit epidemiologisch onderzoek dat langdurige blootstelling een licht verhoogd risico op leukemie bij kinderen met zich mee kan brengen. Daarom heeft het Internationale Agentschap voor Kankeronderzoek (IAKO, in het Engels IARC, International Agency for Research on Cancer) de laagfrequente magnetische velden (afkomstig van het elektrische stroomnet) geklasseerd als ‘mogelijk kankerverwekkend bij mensen’. Concreet slaat de ‘langdurige blootstelling’ op een langdurig verblijf op plaatsen waar het magnetisch veld gemiddeld over 24 uur hoger is dan 0,3 – 0,4 µT, wat het geval kan zijn vlakbij een hoogspanningslijn.
De classificatie ‘mogelijk kankerverwekkend bij mensen’ wordt toegekend aan omgevingsfactoren en stoffen die ‘beperkte epidemiologische aanwijzingen’ opleveren in verband met kanker. Bij ‘beperkte aanwijzingen’ is het nog mogelijk dat het gevonden verband slechts schijnbaar is, en dat toeval of een vertekening de resultaten kleurt. Het niveau van zekerheid wanneer iets is geklasseerd als 2B (‘mogelijk kankerverwekkend bij mensen’) is lager dan in het geval van de classificaties 2A (‘waarschijnlijk kankerverwekkend’) en 1 (‘kankerverwekkend’).
Hoe groot is het risico?
Kinderleukemie komt voor bij 3 kinderen op 100.000 per jaar. Er bestaan verschillende risicofactoren die de kans om kinderleukemie te ontwikkelen kunnen vergroten, bijvoorbeeld ioniserende straling (zoals röntgenstralen), genetische factoren, huishoudelijk gebruik van pesticiden en bepaalde oplosmiddelen in verf, roken en mogelijk alcoholgebruik van de moeder tijdens de zwangerschap.
Indien uit verder onderzoek zou blijken dat laagfrequente magnetische velden ook bij de lijst van risicofactoren horen, dan zou volgens de Hoge Gezondheidsraad minder dan 1% van de kinderleukemiegevallen per jaar toe te schrijven zijn aan deze factor (in het Vlaams gewest).
Aanbeveling van de Hoge Gezondheidsraad
Onderzoekers weten niet zeker of laagfrequente magnetische velden daadwerkelijk de oorzaak zijn. Toch raadt de Hoge Gezondheidsraad (advies nr.8081) uit voorzorg aan om kinderen onder de 15 jaar niet bloot te stellen aan waarden boven de 0,4 µT (gemiddeld over een lange periode).
Dit houdt in dat de woonplaats en in het bijzonder de slaapkamer best op voldoende afstand ligt van elektrische installaties zoals hoogspanningslijnen, distributielijnen en transformatieposten. Daarbij dient de slaapkamer en in het bijzonder het kinderbed op voldoende afstand te liggen van de elektrische installatie in huis (verdeelbord en -kabels, elektrische vloerverwarming) en continu werkende toestellen (elektrisch deken, elektrische wekker).
De onderstaande tabel geeft bij benadering de te hanteren afstanden.
Installatie | Type | Afstand |
1. Hoogspannings-lijn bovengronds | 70 kV | 30 m |
150 kV | 45 m | |
220 kV | 60 m | |
380 kV | 100 m | |
2. Hoogspannings-kabel ondergronds | 36 kV | 4 m |
70 kV | 5,5 m | |
150 kV | 7,5 m | |
3. Midden- en laagspanningslijn | Onmiddellijke omgeving (0,5 m) | |
4. Transformatoren | 30 kV en meer naar 10 tot 15 kV | 8 m |
10 tot 15 kV naar 220 tot 400 V | 5 m | |
5. Installaties in de woning | • Verdeelkabels voor verschillende woningen (bv. appartementsgebouwen) • Verdeelbord en teller voor huishoudelijk gebruik • Elektrische vloerverwarming | Onmiddellijke omgeving (0,5 m) |
6. Elektrische toestellen, enkel: | • Radiowekker • Elektrische dekens 0,5 m | 0,5 m |
U kunt alle informatie van de rubriek “Elektriciteit” in zijn geheel als pdf-document downloaden (infofiche “Elektriciteit en gezondheid”).
Document
-
Infofiche Electriciteit en gezondheid_NL_definitieve_versie.pdf PDF document - 429.07 KB