Geluid is een opeenvolging van drukveranderingen die zich voortplanten in een samendrukbaar medium, zoals lucht, water of vaste materialen. Men spreekt ook van “akoestische golven” in plaats van geluid. In tegenstelling tot elektromagnetische golven zijn akoestische golven een mechanisch fenomeen.
Akoestische golven zijn niet altijd (goed) hoorbaar. Dit is het geval bij infra- en ultrageluid. Akoestische trillingen met een frequentie kleiner dan 20 Hz noemt men infrageluid. Bij een frequentie groter dan 20 kHz (=20.000 Hz) spreekt men van ultrageluid. Geluiden met een frequentie tussen 20 Hz en 20.000 Hz zijn wel hoorbaar.
Men spreekt over geluidshinder wanneer men geluid als onaangenaam ervaart. De mate van geluidshinder is afhankelijk van het niveau van de geluidsdruk en van kenmerken zoals scherpte en tonaliteit. Een liedje wordt bijvoorbeeld minder onaangenaam ervaren als een voorbijrijdende trein. Ook subjectieve factoren (zoals vermoeidheid) kunnen een rol spelen bij de negatieve appreciatie van geluid.
Geluidshinder is een belangrijke bedreiging voor de levenskwaliteit geworden in dichtbevolkte en geïndustrialiseerde landen zoals België. De belangrijkste oorzaken van deze hinder zijn verkeer, vervoer, industriële en sommige vrijetijdsactiviteiten.
De geluidsemissie van luidruchtige machines en apparaten veroorzaakt lawaaihinder in onze leefomgeving: machines voor gebruik buitenshuis, huishoudelijke apparaten, muziekinstallaties, …. In deze rubriek vindt u informatie over de effecten van geluid, infra- en ultrageluid, geluidsnormen voor luidruchtige producten en vervoermiddelen. Hier worden ook de bevoegdheden toegelicht van de verschillende instanties die verantwoordelijk zijn voor de beperking van geluidshinder.
Bij het lezen komt u misschien technische woorden tegen die u niet kent. Neem dan gerust een kijkje op de pagina “Verklaring van technische begrippen over geluid”.