De Europese richtlijn 2011/24/EU* legt regels vast die de toegang tot een veilige en hoogwaardige grensoverschrijdende gezondheidszorg binnen de Europese Unie* moeten bevorderen en de mobiliteit van patiënten moeten waarborgen.

Elk land van de Europese Unie* is zelf verantwoordelijk voor de organisatie van zijn gezondheidszorgstelsel en het verstrekken van geneeskundige verzorging.

Deze richtlijn legt toch een aantal basisprincipes vast, zoals voor het voorschrijven, verstrekken en afleveren van geneesmiddelen. De uitvoeringsrichtlijn 2012/52/EU van de Commissie beschrijft de minimaal te vermelden gegevens om de aflevering van geneesmiddelen in een ander land van de Europese Unie* te vereenvoudigen en het risico van vergissingen te beperken, zoals dosering die niet aangepast is aan de leeftijd van de patiënt.

Het is wel belangrijk te vermelden dat een ander land van de Europese Unie* niet verplicht is geneesmiddelenvoorschriften te erkennen voor geneesmiddelen die bepaalde verdovende middelen of psychotrope stoffen bevatten.

Hier vindt u informatie over:
Kunt u een voorschrift in een ander land van de Europese Unie* gebruiken ?
De nieuwe regels voor het voorschrijven van geneesmiddelen (deze rubriek richt zich in bijzonder tot alle voorschrijvers van geneesmiddelen).


Een voorschrift voor geneesmiddelen of medische hulpmiddelen (bijv. stoma-materiaal) kunt u ook in andere landen van de Europese Unie* gebruiken.

Omgekeerd geldt hetzelfde: u kunt in België een voorschrift voor geneesmiddelen of medische hulpmiddelen uit een andere landen van de Europese Unie* gebruiken.

Als u van plan bent om uw voorschrift in een ander land van de Europese Unie* te gebruiken, dan dient u dit aan de voorschrijver (bijv. uw arts of tandarts) mee te delen. In dit geval moet uw voorschrift aan bepaalde richtlijnen voldoen. Zo moet de voorschrijver in principe voorschrijven op basis van de werkzame stof van het geneesmiddelen en niet op basis van de merknaam.
 

Let op !

Een geneesmiddel dat in België voorgeschreven is, is niet altijd verkrijgbaar in een ander land van de Europese Unie*. Het is ook mogelijk dat een geneesmiddel dat in het buitenland werd voorgeschreven, niet verkrijgbaar is in België.

Terugbetaling

Als u in het buitenland een voorschrift voor geneesmiddelen of medische hulpmiddelen gebruikt, kan u de volledige kost worden aangerekend. Na uw thuiskomst kunt u in dit geval de facturen bij uw ziekenfonds* indienen en terugbetaling vragen.


Meer info?

Neem contact op met uw ziekenfonds* of met het Nationale Contactpunt van het land waar u woont.


Deze rubriek richt zich in bijzonder tot alle voorschrijvers van geneesmiddelen.


Nieuwe verplichte gegevens op het geneesmiddelenvoorschrift

De Europese regels leggen een aantal minimum te vermelden gegevens op voor geneesmiddelenvoorschriften die bestemd om uitgevoerd te worden in een ander land van de Europese Unie*. Deze gegevens zijn bijna identiek aan de vereisten die in België vastgelegd zijn. Er zijn slechts enkele verschillen, namelijk:
- de vermelding van de beroepskwalificatie van de voorschrijver en de rechtstreekse contactgegevens (e-mailadres en telefoon- of faxnummer);
- de vermelding van de geboortedatum van de patiënt;
- het voorschrijven aan de hand van de algemene benaming (stofnaam) van het geneesmiddel.
De merknaam wordt wel vermeld wanneer:
• het gaat om een biologisch geneesmiddel,
• de voorschrijver dit medisch noodzakelijk acht; hij moet de reden dan beknopt vermelden.


Model van voorschrift blijft behouden

In de praktijk wijzigt het model van het geneesmiddelenvoorschrift niet:
• uw werkadres, uw rechtstreekse contactgegevens en uw beroepskwalificatie (op basis van uw RIZIV-nummer) zijn al voorzien in uw stempel. Voor zover dit nog niet het geval is, moet ook u een e-mailadres toevoegen in uw stempel;
• de geboortedatum van de patiënt zit vervat in het rijksregisternummer dat door de apotheker wordt opgevraagd via MyCareNet, een centraal dienstenplatform dat gebruikt kan worden door individuele zorgverleners en instellingen om op een eenvoudige, betrouwbare en beveiligde manier informatie uit te wisselen met de ziekenfonds*; en
• u kan en mag de algemene benaming (stofnaam) al vermelden.

Er wordt dus geen afzonderlijk voorschrift voorzien wanneer het bestemd is om gebruikt te worden in een ander land van de Europese Unie*.

Het verschil met een “Belgisch” voorschrift is dat u:
• verplicht het geneesmiddel moet voorschrijven op basis van de algemene benaming (stofnaam), behalve bij de beschreven uitzonderingen;
• de bijkomende identificatiegegevens van de patiënt en uw kwalificatie manueel moet aanbrengen. Dit is noodzakelijk omdat een apotheker uit een ander land van de Europese Unie* geen toegang heeft tot MyCareNet voor het verifiëren van de geboortedatum en geen kennis heeft van de betekenis van de kwalificatiecode in uw RIZIV-nummer.

* zie Woordenlijst