Het Protocol van Nagoya, dat een significante bijdrage levert tot de uitvoering van de derde doelstelling van het VBD, is een juridisch bindend instrument voor de landen die het geratificeerd hebben. Het treedt in werking in 2014.
De Europese Unie en haar lidstaten hebben zich ertoe verbonden om "Partijen bij het Protocol" te worden zodat ze de Europese bedrijven en onderzoekers toegang tot kwaliteitsvolle monsters van genetische rijkdommen kunnen garanderen.
Op weg naar de ratificatie van het Nagoya-Protocol
Om het Protocol te kunnen ratificeren en Partij bij het Protocol te kunnen worden heeft de Europese Unie een studie laten uitvoeren om de juridische en economische aspecten van de implementatie van het Nagoya-Protocol in de Europese Unie te analyseren.
De stakeholders werden meermaals geraadpleegd tijdens die studie. Zo werd bijvoorbeeld een openbare raadpleging georganiseerd om te onderzoeken wat de mogelijke gevolgen van het Protocol zouden kunnen zijn en om concrete adviezen te verzamelen rond praktische uitdagingen waar de implementatie mee gepaard gaat.
Begin oktober 2012 heeft de Europese Commissie een Verordening voorgesteld waarin de regels worden vastgelegd rond de toegang tot en het delen van de voordelen van de genetische rijkdommen en de traditionele kennis in verband met de genetische rijkdommen, zodat de Unie het Protocol kan ratificeren en formeel Partij bij het Protocol kan worden. De Verordening wordt momenteel besproken met de lidstaten van de Europese Unie.
Voor meer informatie en documenten kan men terecht op de website van de Europese Unie.