De Noordpool is één van 's werelds meest onaangetaste milieus. De afwezigheid van lokale milieuverontreiniging maakt het mogelijk de persistentie en het vermogen van POP’s te evalueren om de wereld af te reizen en te besmetten, onafhankelijk van de plaats waar ze effectief gebruikt worden. Daarom is de gezondheid van de inwoners van de Noordpool in feite een goede “barometer” voor de gezondheid van de wereld.
Studies die eind jaren ’80, begin jaren ’90, werden uitgevoerd, toonden aan dat het bloed en vetweefsel van talrijke inwoners uit het noorden van Canada en de Noordpool (Inuits, Déné en de eerste volkeren van de Yukon) een zeer hoge concentratie aan polychloorbifenylen (PCB) en DDT bevatten. De schuldigen werden geïdentificeerd: het ging om POP‘s die in de natuurlijke omgeving werden geloosd en vervolgens vanuit tropische en gematigde landen naar de Noordpool afreisden. Omdat deze stoffen gedeeltelijk vluchtig zijn van aard, verdampen ze en verspreiden ze zich in de warme zones van de atmosfeer om vervolgens weer te condenseren wanneer de temperatuur daalt. Dit verschijnsel verklaart waarom POP’s zich onder meer in de noordpoolgebieden concentreren.
De aanwezigheid van bepaalde POP’s was 10 tot 20 maal hoger bij de inwoners van de Noordpool dan bij de bevolking van de gebieden met een gematigd klimaat. Deze stoffen kunnen neurologische problemen, kanker, nierproblemen en stoornissen van het voortplantingsstelsel veroorzaken. De giftigheid is extra verontrustend omdat de chemische stoffen van generatie op generatie worden overgedragen via de moedermelk.