In memoriam


Op 23 januari vernamen wij het tragische overlijden van onze gewaardeerde collega Jean-Jacques Dubois. Hieronder vindt u de vertaling van de tekst die op de dag van zijn begrafenis (31 januari 2023) namens de HGR werd voorgelezen. 


"Het werk dat ik doe, dient de maatschappij waarin ik leef"

Mijnheer Jean-Jacques Dubois, mijnheer Dubois, Jean-Jacques, JJ... Sinds eind 1998 hebben deze woorden weerklank gevonden bij de Hoge Gezondheidsraad, in ons geheugen en in ons hart ; voor "de bescherming van de gezondheid van de burgers".

Mijnheer Jean-Jacques Dubois was voor de externe partners van de Raad een beschikbaar, slagvaardig en efficiënt aanspreekpunt en gaf steeds een duidelijk antwoord op de ontvangen aanvragen. Dit "schaduwwerk", zoals hij dat altijd noemde, en deze grenzeloze inzet voor de Raad zijn een buitenkans wanneer een medewerker dit in dergelijke mate belichaamt. De verdediging van de instelling, haar imago, haar specifieke kenmerken, haar waarden en haar missies heeft altijd centraal gestaan in dit engagement en je kon op hem rekenen om voor de gevraagde antwoorden te zorgen of om het administratieve apparaat op te schudden zodat het ze tijdig kon leveren. Hiervoor danken wij je, mijnheer Jean-Jacques Dubois... Wij hebben de vroegere Hoge Gezondheidsraad (in het Frans Conseil supérieur d’Hygiène) niet allemaal gekend, maar wij zullen ons herinneren dat je hebt bijgedragen tot de omvorming ervan tot de Hoge Gezondheidsraad (of in het Frans: Conseil supérieur de la Santé) zoals wij die nu kennen.

Mijnheer Dubois, welke "topexpert", zoals je ze graag noemde, op het gebied van "Voedselmicrobiologie", "Infectiebeheersing tijdens de zorgverlening", "Infectiologie" en meer recentelijk "Vaccinatie" tegen COVID-19 was niet oprecht geraakt door het nieuws van je overlijden? De vele spontane boodschappen die de Raad de afgelopen dagen heeft ontvangen, zijn het beste bewijs van de grote impact die je op dit wetenschappelijk netwerk hebt gehad. Eens te meer werden je beschikbaarheid, je slagvaardigheid, je luistervaardigheid en je toewijding aan het ondersteunen van de experten bij hun missies erkend en gewaardeerd. Ze waren voor de Raad van fundamenteel belang. Uit onze gegevensbanken blijkt dat je sinds 1998 verantwoordelijk was voor meer dan 126 adviezen! Achter dit indrukwekkende cijfer gaan, per dossier, gemiddeld 6 vergaderingen van 3 uur en 35 bladzijden advies schuil, wat op zijn beurt neerkomt op minstens 2.268 uur vergaderen en meer dan 4.500 bladzijden aan adviezen die door jou en je expertengroepen zijn opgesteld, besproken, onder de loep genomen en zorgvuldig herlezen. Wij kunnen vandaag getuigen dat "het werk dat je deed de maatschappij diende waarin je leefde". Je professionalisme, toewijding en menselijkheid hebben onuitwisbare sporen achtergelaten tijdens deze wetenschappelijke bijeenkomsten. Bedankt voor alles!

Ik zal een experte citeren omdat haar woorden zo waar zijn: “We zeggen altijd... Het is gewoon een collega... Wanneer je "gewoon een collega" verliest, dringt tot je door hoe belachelijk deze zin wel is.... En dan wordt je je bewust van je familie op het werk. Het verdriet is hetzelfde. We weten niet alles af van onze collega, maar we kennen een kant van hem die zijn naaste familie niet eens vermoedt”.

Jean-Jacques, een openhartige, soms rusteloze, attente, warme collega die altijd klaar stond om het team te dienen. Verandering, revolutie konden je niet afschrikken... Wij zijn het niet altijd met je eens geweest, met je ideeën, met je voorstellen voor verandering, enz. maar je was er overal bij en men kon altijd op je rekenen. Je onaflatende inzet voor het team, je openhartigheid, je humor en je vriendelijkheid jegens je collega's zullen ongetwijfeld een grote en moeilijk te vullen leegte achterlaten bij de medewerkers van de Raad en bij allen die het geluk en genoegen hadden met je samen te werken. We zullen onze bevlogen discussies, onze verschillen, onze overeenkomsten en successen, onze lachmomenten, onze middagpauzes, onze teambuildings, onze taalkundige en historische babbels, onze ... missen. We koesteren deze momenten die met jou konden delen en dus danken wij je voor al deze uitwisselingen! Dank je voor alles! We zullen je niet vergeten en je werk voortzetten!

JJ, aan sommigen van ons heb je de kans gegeven om voorbij het pantser van je bescheidenheid en persoonlijke gevoeligheid te komen. Je kon je kracht, je gevoeligheid, je menselijkheid, je twijfels en je zwakheden delen. Je pad kruisen op dit niveau van intimiteit zal onvergetelijke en rijke herinneringen achterlaten. Het nieuws dat je ons verlaten hebt, stort ons in een diepe en oprechte ontreddering. Wij kunnen ons enkel verenigen met je dierbaren en allen die vandaag aanwezig zijn om te trachten te rouwen en onze reis voort te zetten, rijk aan de herinneringen die je bij ons hebt achtergelaten. Vaarwel beste vriend... Vaarwel JJ... Dank je.

Je vrienden, collega's, het Bureau en het College van de Raad, de Commissie voor Deontologie, de experts die het dichtst bij je dagelijkse werk stonden, zijn nog steeds diep geschokt door je overlijden en sluiten zich aan bij je familie en dierbaren om hun verdriet te delen en hun diepste medeleven te betuigen.

De Hoge Gezondheidsraad
Zijn Voorzitter, Vicevoorzitters, het Bureau, het College, de Commissie voor Deontologie
Je domein- en adviesvoorzitters, je “top-experten”
Je collega's
Je vrienden