De laatste eeuwen is het aantal walvisachtigen door menselijke activiteiten drastisch achteruitgegaan. Geraamd wordt dat meer dan 90% van de populatie grote walvisachtigen verdwenen is. De hoeveelheid kleine walvisachtigen is vaak slecht gekend want ze zijn moeilijk te bestuderen. Momenteel is één soort al verdwenen: de Chinese vlagdolfijn (Lipotes vexillifer), ook Baiji genoemd, deze werd in 2006 uitgestorven verklaard.
Dankzij de beschermingsmaatregelen lijkt de populatie van bepaalde soorten stabiel te worden of zelfs lichtjes toe te nemen. De meeste soorten blijven echter ernstig bedreigd en sommige soorten bevinden zich in een kritieke toestand (de blauwe vinvis bijvoorbeeld).
Die situatie kan worden verklaard door:
- de lage voortplantingsgraad van walvisachtigen
- hun migratiegedrag
- het grote aantal gevaren waar de dieren aan blootgesteld zijn
- de ondoeltreffendheid of het ontbreken van sommige beschermingsmaatregelen.
Om de walvisachtigen te beschermen, is het dus absoluut noodzakelijk om zowel op het niveau van de nationale rechtsgebieden als op het niveau van de volle zee op te treden.