Nanomaterialen zijn al talrijk aanwezig op de markt en zijn onderworpen aan diverse algemene reglementen, maar er is tijd nodig voordat ze allemaal specifiek worden gereglementeerd. Bepaalde nanomaterialen kunnen een negatief effect hebben op onze gezondheid en het leefmilieu. Er zijn verschillende studies aan de gang die dit onderzoeken.

De resultaten van deze onderzoeken zijn vaak moeilijk te vergelijken, en/of ze werden nog niet gelijktijdig in verschillende laboratoria getest (zie de studie van Eric Gaffet, die in 2011 is verricht).

Het wetenschappelijk Comité voor nieuwe gezondheidsrisico’s (SCENIHR) heeft in 2009 een verslag over de potentiële gevaren van nanomaterialen voorgesteld. Naast andere voorbeelden wordt in dit verslag het voorbeeld van de koolstofnanobuizen behandeld: er bestaan « resultaten die erop wijzen dat bepaalde – lange, rechte en persisterende - specifiek geproduceerde koolstofnanobuizen een effect op gevoelige weefsels hebben dat sterk gelijkt op dat van asbestvezels. Elk reëel risico voor de gezondheid hangt echter af van het feit of ze effectief werden ingeademd. »

Het is gebleken dat het risico zeer variabel is al naar gelang het type nanomateriaal : we mogen hieruit niet besluiten dat alle nanomaterialen gevaarlijk zijn. Hun kleine omvang is op zich geen criterium voor gevaar.

Maar de onzekerheid blijft bestaan. We beschikken nog niet over voldoende studies betreffende de impact van de levenscyclus van nanomaterialen op het leefmilieu en de gezondheid om de gevaren van nanomaterialen geval per geval te kunnen evalueren. De wetgeving wordt wel voortdurend verbeterd. De FOD Volksgezondheid, Veiligheid van de Voedselketen en Leefmilieu levert zijn expertise om de reglementering te doen evolueren en investeert in wetenschappelijk onderzoek (zie de rubriek « onze acties »).

Contact:

Ondernemingen voor de REACH-wetgeving: : Consulteer de Belgische REACH- helpdesk.