De biodiversiteit wordt op diverse vlakken bedreigd:
- versnippering van de woongebieden;
- invasieve exotische soorten;
- uitputting en overconsumptie (zoals overbevissing);
- vervuiling, waaronder vervuiling door meststoffen en pesticides;
- klimaatveranderingen.
Allemaal zijn ze het resultatt van menselijke activiteiten en hebben ze een belangrijke impact op de ecosystemen. Deze leveren ons goederen en diensten, de zogenaamde ecosysteemdiensten, die onontbeerlijk zijn voor onze menselijke activiteiten, onze economie, ons welzijn en het overleven van onze planeet.
Bescherming op het hoogste niveau
Net als voor de klimaatverandering zijn er ook voor de biodiversiteit verschillende internationale verdragen, waaronder enkele van de Verenigde Naties. Zo reguleert bijvoorbeeld de CITES-overeenkomst (Convention on International Trade in Endangered Species) de handel in bedreigde dieren en planten om te voorkomen dat ze uitsterven.
De Europese Unie rolt momenteel de Europese biodiversiteitsstrategie voor 2020 uit om het verlies aan biodiversiteit op haar grondgebied een halt toe te roepen. Het doel is de biodiversiteit en ecosysteemdiensten in de EU tegen 2050 te beschermen, te evalueren en te herstellen.
België heeft op haar beurt een nationale strategie gedefinieerd met maatregelen voor ons grondgebied.
De laatste internationale evaluatie door het IPBES ('Intergovernmental Science-Policy Platform on Biodiversity and Ecosystem Services' of het intergouvernementeel platform voor wetenschap en beleid inzake biodiversiteit en ecosysteemdiensten, zie het als het IPCC van de Biodiversiteit) was onverbiddelijk. De biodiversiteit en de ecosysteemdiensten verslechteren wereldwijd in een steeds sneller tempo. Zonder radicale economische, sociale, politieke en technologische ommezwaai is het onmogelijk om onze samenleving op een duurzaam pad te houden. In het verslag worden daarom verschillende scenario's besproken in functie van de genomen besluiten of het gebrek daaraan.